Gal ulaan sarnai

Хөөрхий нэгэн зураач залуу байж гэнэ
Нэгэн дуучин бүсгүйд дурлажээ
Үлгэр ингэж эхэлнэ.
Хүрэхийн аргагvй хол мэт хонгор бүсгүйдээ
Хөл алдан дурласан зураач маань
Өөрийнхөө гал халуун хайрыг өнгөт цэцгэнд шингээж
Сая сая гал улаан сарнайг
Сайхан түүндээ бэлэглэхийг хvсчээ.
Ай, хайрын гал улаан сарнай
Мөрөөдлийн сая сая час улаан сарнай
Харин гартаа бийр будагнаас өөр юу ч үгүй
Ядуу зураач үүнийг хэрхэн олох билээ.

Азгvй зураачийн зурсан тэнгэрлиг зурагнууд
Дурлалын бурхны гэгээн хөргийг
Хорвоогийн гаслант амьдралдаа дөнгөлөгдсөн
Харанхуй хүмүүс тоож худалдан авсангvй ээ
Ядуу зураачид ямар бэл хөрөнгө байх биш дээ ...

Алтан гургалдай шиг уяхан хоолойтой
Үлгэрийн дагина шиг гоёмсог дуучин бvсгvй
Үнэхээр л холын хол орших од мэт байлаа.
Арга ядсан зураач залуу өөрийн эрхгүй бүсгүйн байшингийн цонхыг ширтэж
Өдөржин, шөнөжин бороотой, нартай, цастай, шуургата
Хөөрхөн царайтай ихэмсэг дуучин бороонд нүдүүлэн,

цонх руу нь ширтэн зогсоо зураач залууг өдөр бүр, шөнө бүр харсаар...

хэдэн жил, хэдэн сар ч юм болов уу эсвэл...
Нэгэн бороотой vдэш болзооноосоо буцаж ирээд
уйтгарт автсан залуу бvсгvй цонхоороо шагайн харвал зураач залуу алга байхыг гэнэт мэджээ. Дуучин бvсгvй үүнд нь тун ч их гомдож гэнээ.

Харин хөөрхий ядуу зураач хатгаа авсан тул гэртээ хэвтэж байж. Хайртай бvсгvйнхээ гэрийн гада очъё гэвч гараа ч хөдөлгөх тэнхэлгvй байлаа.
Гэтэл маргааш нь тvvнд ийм нэгэн зурвас ирэв гэнэ.
"Хайртай гэсэн чинь яалаа?
Харагдаж цонхон дор минь зогсолгvй
хаашаа явсан юм бэ?" гэжээ.
Гэнэт зураач залуугийн хацарт нь цус хурж, зүрх нь цохилоод ирэв.

Харах нүд нь баясгалангаар дүүрч бие цогцос нь тэнхээжлээ.

Залуу зураач ийнхүү шийдлээ.
Заавал надад байшин барихын хэрэг юу билээ.

Зарж орхиод тvvнийхээ цонхны дэргэд зуун жил зогссон ч яахав.
Бvсгvй өглөө эрт сэрлээ. Дуучин шувуудын жиргэх дуун сонсогдож,

цэцэгсийн анхилуун үнэн хамар цоргижээ...

бvсгvйн сэтгэл гэнэт догдлон босож,

цонхоо нээж гадагш харлаа.
Гэтэл ... сая сая гал улаан сарнай ...

Сая сая хайрын улаан сарнай хашаа дүүрэн, зулаастай ...
Бvсгvй турьхан цагаан хөлөөрөө цэцэгс дундуур туучихыг хүслээ.
Хайртай бvсгvй нь хөөрөн баясаж, гал халуун хайр нь шингэсэн сарнайн дунд хөлбрөхийг нь эцсийн удаа, эцсийн амьсгалаа татахдаа зураач маань харжээ.

Тэгээд түүний тэргүүн чимээгүйхэн доошилж, ичингvйрэх мэт гудайв.
Хайр дурлалдаа шатаж зураач маань хайрын мянган бадаг,

тvмэн зураг, сая сая сарнайтайгаа мөхөрлөө....
Сая сая гал улаан сарнай
Сая л жаргалтай болсон зураачийн царай
Дурлалдаа үнэнчээр үлдсэн тvvний тухай домог одоо ч дуурссаар байна.
Дэмий нэг сарнай бэлэглэдэггүйг одоо л хүмүүс ойлгоно биз ээ...